Podstawowe zabiegi resuscytacyjne u dorosłych.
Jak udzielić pierwszej pomocy oraz jak wykonać reanimację (RKO).
Zadaniem osoby udzielającej pierwszej pomocy jest utrzymanie
przy życiu poszkodowanego i nie dopuszczenie do powstania dalszych powikłań
do chwili przybycia karetki pogotowia ratunkowego.
Algorytm postępowania
1. Upewnij się, czy poszkodowany i wszyscy świadkowie
zdarzenia są bezpieczni.
2. Sprawdź reakcję poszkodowanego:
- delikatnie potrząśnij za ramiona i głośno zapytaj:
"Czy wszystko w porządku?"
|
|
3a. Jeżeli reaguje:
- zostaw poszkodowanego w pozycji, w której
go zastałeś, o ile nie zagraża mu żadne niebezpieczeństwo
- dowiedz się jak najwięcej o stanie poszkodowanego
i wezwij pomoc, jeśli będzie potrzebna,
l regularnie oceniaj jego stan.
3b. Jeżeli nie reaguje:
- głośno zawołaj o pomoc,
- odwróć poszkodowanego na plecy, a następnie
udrożnij jego drogi oddechowe, wykonując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy
|
|
- umieść jedną rękę na czole poszkodowanego
i delikatnie odegnij jego głowę do tyłu,
pozostawiając wolny kciuk i palec wskazujący tak, aby zatkać nimi nos jeżeli potrzebne
będą oddechy ratunkowe,
- opuszki palców drugiej ręki umieść na żuchwie
poszkodowanego, a następnie unieś ją
w celu udrożnienia dróg oddechowych.
4. Utrzymując drożność dróg oddechowych wzrokiem,
słuchem i dotykiem poszukaj prawidłowego
oddechu
- oceń wzrokiem ruchy klatki piersiowej,
- nasłuchuj przy ustach poszkodowanego szmerów
oddechowych,
- staraj się wyczuć ruch powietrza na swoim policzku.
|
|
W pierwszych minutach po zatrzymaniu krążenia poszkodowany
może słabo oddychać lub wykonywać
głośne, pojedyncze westchnięcia. Nie należy ich mylić
z prawidłowym oddechem. Na ocenę wzrokiem,
słuchem i dotykiem przeznacz nie więcej niż 10 sekund.
Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości czy oddech
jest prawidłowy, działaj tak, jakby był nieprawidłowy.
5a. Jeżeli oddech jest prawidłowy:
5b. Jeżeli oddech nie jest prawidłowy:
- wyślij kogoś po pomoc, a jeżeli jesteś sam, zostaw
poszkodowanego i wezwij pogotowie,
wróć i rozpocznij uciskanie klatki piersiowej
zgodnie z poniższym opisem:
º uklęknij obok poszkodowanego,
º ułóż nadgarstek jednej ręki na środku klatki piersiowej poszkodowanego,
º ułóż nadgarstek drugiej ręki na już położonym,
|
|
|
Ułóż nadgarstek jednej ręki na środku klatki
piersiowej
|
|
Nadgarstek drugiej ręki ułóż na już położonym
|
º spleć palce obu dłoni i upewnij się, że nie
będziesz wywierać nacisku na żebra poszkodowanego;
nie uciskaj nadbrzusza ani dolnego końca mostka,
º pochyl się nad poszkodowanym, wyprostowane
ramiona ustaw prostopadle do mostka
i uciskaj na głębokość 4-5 cm,
º po każdym uciśnięciu zwolnij nacisk na klatkę
piersiową, nie odrywając dłoni od mostka. Powtarzaj
uciśnięcia z częstotliwością 100/min
(nieco mniej niż 2 uciśnięcia/s),
º okres uciskania i zwalniania nacisku (relaksacji) mostka powinien być taki sam.
6a. Połącz uciskanie klatki piersiowej z oddechami
ratowniczymi:
- po wykonaniu 30 uciśnięć klatki piersiowej
udrożnij drogi oddechowe, odginając głowę
i unosząc żuchwę,
- zaciśnij skrzydełka nosa, używając palca wskazującego i kciuka ręki umieszczonej na czole
poszkodowanego,
- pozostaw usta delikatnie otwarte, jednocześnie
utrzymując uniesienie żuchwy,
- weź normalny wdech i obejmij szczelnie usta
poszkodowanego swoimi ustami, upewniając
się, że nie ma przecieku powietrza,
- wdmuchuj powoli powietrze do ust poszkodowanego
przez około 1 sekundę (tak jak przy normalnym oddychaniu), obserwując jednocześnie czy klatka piersiowa się unosi taki oddech ratowniczy jest efektywny,
- utrzymując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy,
odsuń swoje usta od ust poszkodowanego
i obserwuj czy podczas wydechu opada jego
klatka piersiowa,
- jeszcze raz nabierz powietrza i wdmuchnij do
ust poszkodowanego, dążąc do wykonania
dwóch skutecznych oddechów ratowniczych;
następnie ponownie ułóż ręce w prawidłowej
pozycji na mostku i wykonaj kolejnych 30 uciśnięć klatki piersiowej,
- kontynuuj uciskanie klatki piersiowej i oddechy
ratownicze w stosunku 30 : 2,
- przerwij swoje działanie w celu sprawdzenia
stanu poszkodowanego tylko wtedy, gdy zacznie
on prawidłowo oddychać. W innym przypadku
nie przerywaj resuscytacji.
Jeżeli wykonany pierwszy oddech ratowniczy nie
powoduje uniesienia się klatki piersiowej jak przy
normalnym oddychaniu, wykonaj następujące czynności
- sprawdź jamę ustną poszkodowanego i usuń
widoczne ciała obce,
- sprawdź, czy odgięcie głowy i uniesienie żuchwy
są poprawnie wykonane,
- wykonaj nie więcej niż 2 próby wentylacji za
każdym razem, zanim podejmiesz ponownie
uciskanie klatki piersiowej.
Jeżeli na miejscu zdarzenia jest więcej niż jeden ratownik,
ratownicy powinni się zmieniać podczas prowadzenia
reanimacji co 1-2 minuty, aby zapobiec zmęczeniu. Należy zminimalizować przerwy w resuscytacji
podczas zmian.
6b.
Reanimacje ograniczoną wyłącznie do uciśnięć klatki
piersiowej możesz prowadzić w następujących
sytuacjach:
- Jeżeli nie jesteś w stanie lub nie chcesz wykonywać
oddechów ratowniczych, zastosuj uciśnięcia klatki piersiowej.
- Jeżeli stosujesz wyłącznie uciśnięcia klatki piersiowej,
wykonuj je bez przerwy, z częstotliwością 100 uciśnięć /min,
- Przerwij swoje działanie w celu sprawdzenia
stanu poszkodowanego tylko wtedy, jeżeli zacznie
on prawidłowo oddychać. W innym przypadku
nie przerywaj resuscytacji.
7. Kontynuuj resuscytację do czasu gdy:
- przybędą wykwalifikowane służby medyczne
i przejmą działania,
- poszkodowany zacznie prawidłowo oddychać,
- ulegniesz wyczerpaniu.
Źródło: Polska Rada Resuscytacji
Reanimację warto przećwiczyć na fantomie. Czynności, które były wykonywane, ćwiczone łatwiej wykonać w sytuacjach stresowych.
Reanimację możesz przećwiczyć na kursach pierwszej pomocy,
gdzie instruktor wytłumaczy Tobie jak ją wykonać oraz skoryguje Twoje błędy.
Zobacz ::
Kursy pierwszej pomocy Szczecin .
|